Marvel Sinematik Evreni’nde gecikmiş bir veda…
Marvel Sinematik Evreni’nde gecikmiş bir veda…
Marvel Sinematik Kozmosu 30 sineması aşkın yükü altında gözle görülür bir formda ezilmeye, genel kitle vaktinde büyük bir coşkuyla keşfettikleri yepisyeni bir dünyayı eskitmeye başladı. Kimsenin sinemasının fragmanı çıkana kadar ismini duymadığı markalarla milyonlarca dolar gişe yapan cihan, eşek üzere çalıştırıp az para verdiği CGI işçilerinin fazla mesai süsleyip püslemelerine karşın izleyicileri tatmin etmez, bütçesini amorti edemez bir hale geldi. Disney Plus’a içerik basma gerekliliği sinematik cihan makinasının dişlilerini kötü aşındırdı, en başta DC’nin yaptığı daha düşük kalite sinemalar ortamı güzel sulandırdı; The Boys gerçeği üstün kahramanlara müspet bakış açımızı sağlam bombaladı. Tekrar de biz birtakım insan, o önden ismi sanı bilinmeden birinci kere sinema salonlarında karşımıza çıkıp içimize işleyen bir serinin, Guardians of the Galaxy’nin çift rötarlı vedasını bekliyoruz.
Ağlamıyorum gözüme rakun tüyü kaçtı
Tabii bu veda yalnızca Guardians of the Galaxy’nin vedası olmayacak. Yüksek meblağlara karşı ekibe transfer olan James Gunn da “bu Guardians ekibinin” MCU sahnesinden inişiyle Kevin Feige’nin buyruğundan ayrılıp temelli olarak DC formasını geçirecek üzerine. Lakin gitmeden kozmosta olmasa bile izleyicisi üzerinde tesirini bırakmak istiyor üzere duruyor. Her ne kadar “En çok yapmak istediğim, en şad olduğum proje The Suicide Squad” demiş olsa bile ismini dillerimize dolayan, disfonksiyonel ailelerden fırlayıp gelenlerimize elin atarlı rakunuyla empati kurduran GotG’un yeri kalbinde illa başka olsa gerek. En büyük başarılarından birisi o rakunu ciddiye almamızı sağlamakken, tam da Rocket Raccoon’un öyküsünü anlatmak için vaktinde 3-5 toplumsal medya paylaşımı için kovulduğu Marvel Studios kapısından son bir sefer girmiş James Gunn.
İşte bunu öğrenmek benim için değişik oldu. Endgame’de farklı bir vakit çizgisinden gelen öbür Gamora ile kendi tanıdığı, bildiği sevdiceğini kaybeden bizim Peter ortasındaki romantizmin yine oluşumuna ve Infinity Saga boyunca gözlerimizin yollarda aradığı Adam Warlock’un nihayet teşrifine odaklanacağını düşünüyordum sinemanın. Guardians ile birinci tanışmamızın üzerinden geçen 9 yılın akabinde Groot da nihayet tekrar yetişkinliğe adımını atacak, bu da sinemanın bonusu olacaktı. Bunlar zati olacakken sinemanın temel olayının vaktinde doğal ömrünün çok da uzun olmadığını kendi ağzıyla söyleyen Rocket’in kıssasını işin içine zevcesi su samuru Lylla’yı da katarak kapatmak olması benim beklemediğim lakin tam da James Gunn’dan beklenecek bir hareket.
Superman’in mirasından evvel Guardians’ın mirası
Hakkının verilmesi gereken kıymetli konuların sayısı bu halde ikiden üçe çıkınca, “Film çok şişer mi?” korkusu da insanın içinde yeşeriyor haliyle. Malum çizgi romanlar uzun form bir anlatım kullanırken sinema sinemaları kısa, öz ve isabetli olmak zorunda. İki medyum ortasındaki geçişler düzgün yapılamadığında da uzun tutulduğu halde kelamını yerinde edemeyen sinemalar karşımıza çıkabiliyor. Guardians of the Galaxy Vol. 3 de 2 saat 29 dakikalık müddetiyle nispeten uzun Marvel sinemalarından olacak. Lakin James Gunn kendi ağzıyla garanti veriyor “Tek bir saniyesi bile boşa gitmeyecek; yağı yok, kemiği yok” diyerek. Sinemanın test gösterimlerinde çok olumlu yansılar almış olması da haklılığını ispatlar üzere.
Guardians of the Galaxy Vol. 3’ü 2017’den bu yana bekliyoruz. Pandemisiydi, James Gunn’ın Disney’den kovulup geri gelmesiydi derken sinemayla kavuşmamız haddinden fazla uzun sürdü. Bu kadar vakitte serinin gazı biraz azaldı, genel izleyici kitlesinin üzerine çöken Marvel yorgunluğu da gişesinden net yiyecek. Lakin kendi adıma konuşursam, Doctor Strange 2’nin ağzımda bıraktığı makûs tat ve kalitesiz hizmet sunulduğu halde olanca süratiyle artan bilet fiyatlarına karşın bir Marvel sineması beni sinemaya sokacaksa, o sinema GotG Vol. 3 olacak. Ayrıyeten “bilip sevdiğimiz MCU” için bir kapanış sineması olarak da Endgame’i değil, yeniden GotG Vol. 3’ü kabul edeceğim sanıyorum. Sonrasında Feige bir biçimde rotayı düzeltmezse, daima birlikte DC sularına kayarız diyorum.
Hi Evolutionary? Ronan ve Ego’nun akabinde, üçlemenin final berbatı de Thanos ve Galactus’un yanına pembeli morlu bir öteki cani olan High Evolutionary olacak. Çizgi romanlarda esasen bir insan olan ve kafayı deney yapmakla, yapay yoldan evrim hızlandırmakla bozan High Evolutionary’nin sinemada çok öbür ve tahminen de kozmik bir kökene sahip olması mümkün, çünkü James Gunn çizgi romandan aldığı öğeleri apayrı formlarda kullanmayı seviyor. Esasen tekrar bir şeylerini değiştirdiğini ve High Evolutionary’yi sinemada Rocket Raccoon’un yaratıcısı olarak kurguladığını fragmanlarda görebiliyoruz. Rocket’in hakkında “Bir şeyleri mükemmelleştirmek üzere bir kederi yoktu, halihazırda aldıkları halden nefret ediyordu sadece” dediğini görüyoruz. Bundan ve James Gunn’ın kıssalarını yazarken ailevi sorunlara odaklanmayı pek sevmesinden yola çıkarak High Evolutionary’yi çok denetimci bir ebeveyn üzere kurgulayacağı iddiasında bulunabiliriz. Chukwudi Iwuji’nin hızını gösterebilmek ismine olağanda robot üzere bir tipi olan karakteri sinemada, hızına etten bir maske geçirmiş üzere tasarlamalarına şapkamızı da çıkardık mı, sinemaya tam manasıyla hazırız demektir. |